Afgelopen weekend heb ik schrijfster en religiehistorica Karen Armstrong mogen interviewen; ze was uitgenodigd voor een bijeenkomst in de Domkerk in Utrecht. Ik sprak haar over haar boeken, haar opvattingen en haar leven. Een opmerkelijke uitspraak: ‘Jezus zou een verschrikkelijke tijd hebben in de media. ‘Jezus zegt: verlaat je vrouw en kinderen en volg mij.’ Zie je de krantenkoppen al?’ Compassie is haar nieuwste thema: ze houdt een pleidooi voor meer compassie in het dagelijks leven en in de wereldpolitiek. Nu werkt ze aan een boek over geweld, onthulde ze. Het was een memorabel interview, binnenkort te lezen in De Nieuwe Liefde en in De Standaard.

En ik ben nog helemaal vol van Onvoltooide liefdesbrieven van de Rus Michaïl Sjisjkin. Wat een boek! Michaïl Sjisjkin (1961) is de belangrijkste Russische schrijver van zijn generatie. Hij woont in Zwitserland en levert als journalist regelmatig kritiek op de regering van Poetin. Onlangs noemde hij de Russische staat ‘een piramide van dieven, die mensen wegens hun politieke overtuigingen opsluit’.
In Onvoltooide liefdesbrieven schrijven Sasja, verpleegster in Moskou, en Volodja, Russisch soldaat in de Chinese Bokseroorlog van 1900, elkaar over hun leven en hun liefde voor elkaar. Hun verlangen naar elkaar trotseert alle tijdsverloop; Volodja schrijft over de dood heen. Een roman die hoofd, hart en buik aanspreekt en de lezer verbluft en ontroert. Naar de boekhandel!
Binnenkort is mijn recensie te lezen in De Groene Amsterdammer.