Het Passaporta festival in Brussel was, ondanks het winterse weer en de sneeuwstorm, een geweldig succes. Overal waar ik kwam volle zalen en een zeer geïnteresseerd publiek. De grote concertzaal in BOZAR puilde uit bij het slotakkoord, een zinderend interview met de eloquente Julian Barnes.

Ik mocht twee dubbelgesprekken leiden: een met de Roemeense schrijver Mircea Cartarescue en Erwin Mortier (hierboven). Het werd een prachtig gesprek over schrijven, de verbeelding van de hemel, God en de werkelijkheid.

En een vrolijk gesprek over onder andere echte en mythische bomen op IJsland met Sjón en Auður Ava Ólafsdóttir.
IJslanders kennen allemaal de Edda, een prachtige oude rijmtekst. Uit het Lied van  Voluspa:

An ash I know, | Yggdrasil its name,
With water white | is the great tree wet;
Thence come the dews | that fall in the dales,
Green by Fate’s well | does it ever grow.

Thence come the maidens | mighty in wisdom,
Three from the dwelling | down ‘neath the tree;
Past is one named, | Present the next,–
On the wood they scored,– | and Future the third.
Laws they made there, and life allotted
To the sons of men, and set their fates.