Deel 3: de recensies! Sinds een week stromen de positieve reacties op ZWAAG binnen. Sommige zeer lovend, zoals van Arjen Fortuin in NRC Handelsblad: https://lnkd.in/eDjTqGjr
Maar eerst als antwoord op de columns die (ook dit weekend) weer verschenen twee citaten:

Joost Zwagerman in ‘Zeven hoofden’: ‘Alles wat ze zeggen over mij is altijd waar en samen zijn we alle zeven Niemandsland.’
Maria Vlaar: ‘Ik zou zeggen: lees ZWAAG voordat je er iets over vindt.’

In Joost Zwagerman huisden vele mannen – die elkaar flink dwars konden zitten

nrc.nl

En dan een keurstaal uit de geweldige recensies:

Ilja Leonard Pfeiffer op Goodreads: ‘Een topprestatie van de biografe Maria Vlaar, die uit duizenden met engelengeduld gereconstrueerde en geanalyseerde details met pijnlijke onontkoombaarheid de ontluisterende waarheid onthult over het streven en het karakter van de man wiens leven haar onderwerp was. Dit boek zou verplichte lectuur moeten zijn voor alle schrijvers.’

Arjen Fortuin in NRC Handelsblad ****: ‘Vlaar wordt in haar analytisch ijzersterke biografie van schrijver Joost Zwagerman niet gehinderd door overdreven ontzag. Deze sterke biografie laat zien hoezeer zijn einde paste bij het leven dat eraan voorafging: het verhaal van de zeven Joosten die niet in staat waren die éne echte Joost te vinden.’

Joost de Vries, De Volkskrant: ‘Een imponerend werk: imponerend omdat Vlaar een ongelooflijke hoeveelheid mensen en materiaal tot een heldere synthese verweeft. Meer dan een biografie – ook een mentaliteitsgeschiedenis van de literaire mediawereld van de laatste veertig jaar.’

Dieuwertje Mertens, Het Parool: ‘Zwagermans zucht naar (eeuwige) roem is met Zwaag rijkelijk beloond.’

Jessica Durlacher: ‘Een overdonderend en Joostiaans boek.’

Christiaan Weijts in De Groene Amsterdammer: ‘Meeslepend is het ruimere beeld van de Amsterdamse kunstenaarswereld van de jaren tachtig en negentig. Zonder het in een verklarend of psychologiserend kader te plaatsen hebben we inzicht gekregen in al die tegenstrijdige levens die Zwagerman heeft geleefd. Zwaag is daarmee beslist geen adorerend uitroepteken, maar een serie vraagtekens die niet tot onversneden bewondering leiden, maar wel tot een grote compassie.’

Koen Vergeer in De Standaard ****: ‘Het hoofdstuk over Zwagermans liefdesleven is een ware pageturner. Vlaar heeft zich beschrijvend en dienstbaar opgesteld, zonder vooringenomen theorie of psychologie.’

Stine Jensen, NRC Handelsblad: ‘Ik kan niet anders dan me laten meevoeren en overtuigen (…) en bewonderen dat het Vlaar lukte een overweldigende hoeveelheid materiaal te verwerken in een originele vertelvorm.’

(Morgen het vierde – en laatste deel – van mijn verslag van een bewogen week na de publicatie van ZWAAG) 🙂