Rudiger Safranski

Schrijvers interviewen over hun vak, hun leven en hun boeken: een van de leukste dingen om te doen als je journalist bent. In april interviewde ik Nell Zink en Griet Op de Beeck op het Utrechtse Literatuurfestival, in mei interviewde ik de Duitse filosoof Rudiger Safranski over de staat en de ziel van Europa in De Balie in Amsterdam, en in juni toog ik naar Gent om P.C.Hooftprijswinnaar Astrid Roemer te interviewen voor De Standaard.
Haar mooiste uitspraak, wat mij betreft: ‘Iedere keer als ik een groot boek schrijf, is er een man die zegt dat ik gek ben.’
Ze leeft in Gent na een zwerftocht van jaren door Nederland, Suriname en Schotland: ‘België heeft iets van Suriname. Ik voel me gebelgd.’ En ze vertelt over een nieuwe roman-in-de-maak: ‘Zowel van mijn moeders als van mijn vaders kant zitten er Schotten in de familie. Rond 1820 kwamen ze naar Suriname, dat toen Engels was. De MacDonalds en de Crudens hadden een generatielange vete. De MacDonalds zijn weliswaar van hoge adel, maar de Crudens waren intellectuelen, opgeleid aan de universiteit van Edinburgh’. Toen mijn vader en moeder met elkaar omgingen werd mijn grootmoeder Cruden gek van woede. In Schotland woonden ze aan de ene kant van de oceaan, in Nieuw-Nickerie in Suriname aan de andere kant van dezelfde oceaan. Op beide plekken is de kust vergeven van de ronkende muskieten. Crudens plantage ‘Good Intent’ is verloren gegaan aan diezelfde oceaan.’
Maar voordat Roemer die roman afrondt, komt er dit najaar een korte roman uit, Olga en haar driekwartsmaten geheten. Ik ben benieuwd!
Het complete interview is te vinden op de website van De Standaard.